مکانمندی ذهنیت فرزندان از نقش پدری در خانه بین خانواده های تبریزی

بررسی مکان‌مندی ذهنی و واقعی نقش‌های خانوادگی، نخستین گام اساسی برای تثبیت الگوهای رفتاری مبنایی خانواده، در حوزة عمل طرّاحی است؛ پیمایش این نوشتار به دو صورت کمی و کیفی، گامی در این مسیر بوده است. در این پیمایش ـ بواسطة عدم وجود سابقة قبلی ـ برخی رفتارهای رایج مرتبط با نقش پدری در جامعه (اعم از مثبت و منفی) انتخاب شد و نخست به صورت کمّی میزان وقوع و مکانمندی آنها در ذهنیت مخاطبان بررسی گردید (برای روایی آزمون، همة نمونه‌ها از شهر تبریز انتخاب شدند). ترتیب انتخاب فعالیت‌ها از حالات فردی رفتار ـ حضور به حالات جمعی است که مجموعاً چهار رده را شامل می‌شود: الگوهای رفتارـ حضور پدر در حالت فردی، الگوهای دونفره، الگوهای جمع خانوادگی و الگوهای جمع خانواده و غریبه‌ها (مهمان). در هر رده، بین 4 تا 11 فعالیت ـ حضور شناسایی شده است که در سنجش کمی، نسبت آن با ذهنیت بررسی شده، سپس در سنجش کیفی، برخی الگوهای مهم بدست آمده در سنجش کمّی، به صورت تفصیلی‌تر مورد بررسی قرار گرفته است؛ به این صورت در مورد آن الگو، از گزارش فرزند، بیان وی در مورد پدر خود و نیز تصویر موقعیت فضایی برای تحلیل کیفی و عمیق بهره‌برداری شده است.